Van Colombia naar Ecuador hebben we uiteindelijk toch per bus gedaan. We hadden er verschillende verhalen over gehoord, deze verschilden van veilig tot onveilig en van een makkelijke doorgang bij de grens tot uren moeten wachten op niets. Uiteindelijk toch maar de gok genomen en achteraf gezien hebben we toch weer wat dingen meegemaakt die we anders nooit tegen gekomen waren.

Beginnend met wat we in onze vorige verslag helemaal zijn vergeten te vermelden is dat we, tijdens onze reis naar Ecuador, getuige zijn geweest van een aardbeving. 45 Kilometer bij ons vandaan was het epicentrum en daar werd een aardbeving geregistreerd met een kracht van 7.4 op de schaal van richter. Wij bevonden ons op dat moment in de bus op een busstation. Elkaar vreemd aankijkend met de vraag waarom de bus nou zo aan het schommelen was viel het ons ineens op dat alles om ons heen ook zo aan het schommelen was. Mensen in paniek heen en weer rennend creëerde even een vorm van paniek onder de menigte. Dit terwijl wij, die dit nog nooit hadden meegemaakt, eerder met grote ogen om ons heen stonden te kijken van wat er allemaal gebeurde. Het is een vreemd gevoel kunnen we nu uit ervaring vertellen.

Maar goed het grens verhaal… De bus dropt je af bij in het dorpje voor de grens. Vanaf daar moesten we een taxi pakken naar het immigratiekantoor voor de stempel om Colombia uit te mogen. Vanuit het immigratiekantoor loop je naar de brug die de grens tussen de twee landen aangeeft, je gaat de brug over, loopt het immigratiekantoor van Ecuador binnen om een nieuwe stempel te halen om Ecuador in te mogen. Vervolgens neem je de volgende taxi naar het volgende dorpje om vanuit daar de bus te kunnen nemen naar Quito. Al met al hebben we 25 minuten gedaan om van land te verwisselen en het is in ons geval dus allemaal ontzettend meegevallen.

Quito is eigenlijk de eerste grote stad in Zuid Amerika die ons is bevallen. We hadden een hostel dat gelegen was op een heuvel/berg en vanuit hier hadden we een prachtig uitzicht over de stad in de vallei. Met name in de avonduren als alle lichtjes in de huizen ontstoken waren was het uitzicht adembenemend. We bevonden ons in het oude gedeelte van Quito en vanuit het hostel bevonden we ons binnen 5 minuten tussen prachtige statige gebouwen en mooie pleinen. Alhoewel je in de avonduren beter niet naar buiten kon hebben we ons hier ontzettend vermaakt.

Wat misschien niet iedereen weet is dat Ecuador het middelpunt van de aarde is. De evenaar bevond zich op een uurtje rijden van Quito en uiteraard zijn we er een dagje naar toe gegaan. Op de evenaar zelf kon je allemaal leuke testjes doen en waren we zelf een kilo lichter op de weegschaal. Trots met een stempel in onze paspoorten met daarop GPS Latitude: 00.00.00 konden we weer verder met onze trip.

Vanuit Quito zijn we iets naar het zuiden afgereisd en bevinden we ons nu in het kleine dopje Baños. Het is een geliefde plek voor lokale mensen om het weekend door te brengen vanwege het uitbundige nachtleven en de vele outdoor sporten die je de omgeving kan doen. Vandaag hebben we ons voor het eerst gewaagd in de wereld van white water raften. Gelijk maar beginnend met level 3 en uitlopend tot level 4 (maximum van 5) hebben we ons adrenaline werk ook weer gehad voor deze week…J

En er is hier nog zoveel meer te doen. We gaan weer een wandeling maken over de bergen opzoek naar een mooi uitzicht, in een hotspring dobberen en ons heerlijk laten verwennen met een massage van anderhalf uur voor het luttele bedrag van 25 dollar. Omgeven door prachtige bergen, valleien en grote watervallen vermaken wij ons nog wel even hier!